58 Duitse artsen en wetenschappers vinden dat verplichte vaccinatie tegen SARS-CoV-2 in de huidige situatie niet te rechtvaardigen is op basis van medische, juridische, filosofische en ook ethische en religieuze argumenten, dus dat die beslissing individueel genomen moet worden. Zij vatten hun standpunt samen in zeven argumenten die overeenstemmen met de standpunten van duizenden wetenschappers in Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Frankrijk, Scandinavië, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
De zeven argumenten (in het Duits) kunnen als volgt worden samengevat:
1. De SARS-CoV-2-pandemie zal niet worden beëindigd door vaccinatie:
Zwakke, korte immunisatie met mogelijke overdracht, onaangepast op virusvarianten en mogelijke versterking van varianten door de rol van de zogenaamde selectiedruk (*) bij complete bevolkingsvaccinatie.
(*) selectiedruk is de biologische term voor het totaal van alle beperkende milieufactoren, waardoor de populatiegroei (en de overlevingskans) teruglopen.
2. Het risicopotentieel van de vaccins is te groot:
Geen systematisch onderzoek en langetermijnstudies bij nieuwe, op genen gebaseerde vaccins met nu al verontrustende oversterfte en bijwerkingen: grote toename van hart- en vaatziekten en neurologische aandoeningen; toegenomen infarctrisico’s; onbegrepen effect van spike-eiwitten op het metabolisme van menselijke cellen; bevindingen suggereren extra gevoeligheid voor de omikronvariant.
3. Het risicopotentieel van meervoudige toediening van SARS-CoV-2-vaccinatie is onvoldoende onderzocht:
Er zijn geen gegevens over de gevolgen van meer dan twee vaccinaties en de veiligheid van de procedure.
Deze eerste drie argumenten worden onderbouwd door onderstaande grafieken die laten zien dat er een duidelijk zichtbare correlatie is tussen inentingen en oversterfte:
De internationale grafiek laat hetzelfde patroon zien:
4.Vaccinatieverplichting met de momenteel voorwaardelijk goedgekeurde Covid19-vaccins is in strijd met het Duitse grondwettelijk recht:
Artikel 1: de mens als doel van het recht, nooit het middel;
Artikel 2: zelfbeschikkingsrecht met betrekking tot medische ingrepen in de lichamelijke en geestelijke integriteit en de lichamelijke integriteit van de betrokkene;
Artikel 4: vrijheid van geloof en geweten.
5. De overbelasting van ziekenhuizen door Covid19-patiënten wordt niet duidelijk bewezen door de statistische gegevens:
Geen duidelijkheid over patiënten vanwege of met Covid; economische beperkingen en politieke stimulansen bij aangeboden behandelingscapaciteit voor Covid-19.
De huidige debatten over de tendens dat het aantal als “operationeel” gemelde bedden onder veranderende financieringsvoorwaarden afneemt leiden tot de vraag: kan dit systeem niet veeleer worden ontlast door adequate en transparante administratieve en financiële ondersteuning?
6. Andere maatregelen dan vaccinatie zijn niet uitgeput:
Verbetering van de arbeidsomstandigheden van verpleegkundigen en artsen, het handhaven of opnieuw aanvullen van de beddencapaciteit op de intensive care en de ontwikkeling en toepassing van therapieën en geneesmiddelen.
7. De Covid19-vaccinatieplicht dwingt tot sociale conflicten:
Burgers die zich om medische, ideologische, religieuze of andere redenen bewust tegen vaccinatie uitspreken, worden uitgestoten en mogelijk zelfs vervolgd. Simplistische definities (“gevaccineerd” – “ongevaccineerd”) bevorderen de polarisatie in onze samenleving; eufemistische afkortingen als “2-G” verhullen dat een (grote) minderheid systematisch, publiekelijk en rigide wordt uitgesloten van het maatschappelijk leven. De daaruit voortvloeiende conflicten ondermijnen de rechtsstaat en de democratie.
Deze 58 Duitse artsen en wetenschapper eindigen hun argumentatie en pleidooi met:
“De argumenten zijn niet gericht tegen een bepaald inhoudelijk standpunt. Het zijn veeleer argumenten voor het feit dat het in de huidige situatie van belang is een gemeenschappelijke vragenstellende houding in de wetenschap te ontwikkelen. Deze houding bestaat op het ogenblik niet. Deze houding zou ons in staat kunnen stellen een solide basis te verwerven om met elkaar de gezondheid en het geestelijk leed te verzachten met betrekking tot alle dimensies van de crisis.
Wij vragen, vanuit deze geest van vrijheid van wetenschap en de waardigheid van de mens, dat gezamenlijke inspanningen worden geleverd om de huidige situatie met veelvoudig lijden en de verdeeldheid van onze samenleving te boven te komen en de littekens ervan blijvend te helen.”