Rob Elens was in april 2020 de eerste Nederlandse huisarts die de combinatie hydroxychloroquine, azitromycine en zink voorschreef bij zijn covid-19-patiënten. Met veel succes voor die patiënten, maar met torenhoge boetes en tuchtzaken als gevolg voor hem. In een gesprek bij het programma Forum Inside van maandag 4 november jl. vertelt Elens zijn verhaal van die eerste hectische periode in zijn praktijk in de Limburgse Peel. Waarom begon hij met het voorschrijven van hydroxychloroquine? En waarom is hij ermee doorgegaan, ondanks het verbod van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd?
In de begintijd behandelde hij bij gebrek aan passende medicatie voor dit nieuwe ziektebeeld tien covid-19-patiënten op rij met dit protocol, waarop zij alle tien genazen. Nadat hij een telefoontje van de inspectie had gekregen waarin hem te verstaan werd gegeven dat dit protocol van hydroxychloroquine, azitromycine en zink niet gevolgd mocht worden, zag hij ervan af bij de eerstvolgende coronapatiënt, die vervolgens tot zijn ontzetting overleed. Toen ging bij hem de knop om.
Hij vertelt:
“Ik heb daar nachten van wakker gelegen, en op een gegeven moment dacht ik, Elens, als jij jezelf recht in de spiegel wil aankijken, dan doe jij wat jij denkt dat het beste is. De eed van Hippocrates. En sindsdien ben ik nooit meer gestopt met voorschrijven, met alle gevolgen van dien – boetes, tuchtzaken en noem maar op – maar ik kan mijzelf recht in de spiegel aankijken”.
Hij volgde dus zijn expertise en ervaring als arts die naar de patiënt kijkt, en niet het protocol, de richtlijn, de verordening de doorslag laat geven voor wat het beste is voor die patiënt.
“Als ik het nodig vind, ìk bepaal de moleculen die ik inzet, en niet een inspecteur”
De eed van Elens.