In een artikel gepubliceerd op BMJ Global Health een analyse over het vaccinatiebeleid dat ingrijpend is veranderd tijdens Covid-19, met de snelle invoering van publieke maatregelen zoals gedwongen vaccinatie, binnenlandse vaccinatiepaspoorten en willekeurige regels op basis van de vaccinatiestatus van individuen:
‘Hoewel over de coronamaatregelen veel ethische, wetenschappelijke, praktische, juridische en politieke debatten zijn gevoerd, zijn de onbedoelde gevolgen van de maatregelen weinig ter sprake gekomen. In dit artikel presenteren wij een reeks stellingen die beschrijven waarom deze maatregelen mogelijk contraproductief en zelfs schadelijk zijn. We beperken ons daarbij tot vier domeinen: (1) gedragspsychologie, (2) politiek en wetgeving, (3) sociale economie en (4) wetenschappelijke integriteit en de integriteit van de volksgezondheidszorg.
Hoewel de huidige vaccins ziekte en sterfte door Covid-19 aanzienlijk lijken te hebben verminderd, zijn wij van mening dat de huidige vaccinatiemaatregelen wetenschappelijk discutabel zijn en de maatschappij waarschijnlijk meer kwaad dan goed doen.
Het ontzeggen van de toegang van mensen tot hun werk, onderwijs, openbaar vervoer en hun sociale leven op basis van hun Covid-19 vaccinatiestatus maakt inbreuk op hun mensenrechten, bevordert stigmatisering en sociale polarisatie en heeft een negatieve invloed op gezondheid en welzijn. De huidige regelgeving kan leiden tot grotere economische en gezondheidsverschillen, heeft een langdurige negatieve invloed op het vertrouwen in de overheid en wetenschappelijke instellingen en kan in de toekomst de acceptatie van gezondheidsmaatregelen juist verminderen, inclusief de Covid-19 vaccinaties en de reguliere vaccinaties. Het verplicht stellen van vaccinaties is een uiterst ingrijpende interventie in de volksgezondheid en deze zou met terughoudendheid en voorzichtigheid moeten worden gehanteerd, om ethische normen en het vertrouwen in instellingen te behouden. Wij pleiten ervoor dat de huidige Covid-19 vaccinatiemaatregelen opnieuw worden geëvalueerd, met het oog op de negatieve gevolgen die wij hier presenteren.
De inzet van versterkende strategieën op basis van vertrouwen en medezeggenschap van de bevolking en het verbeteren van voorzieningen in de gezondheidszorg en infrastructuur vormen een duurzamer aanpak voor een optimaal Covid-19-vaccinatiebeleid en – nog belangrijker – de gezondheid en het welzijn van de gehele bevolking.’