Enkele weken geleden vond in Rome een internationale conferentie plaats over Covid-19 met een uitkomst die voor ons allemaal van belang is. Door de aanwezige medici en onderzoekers werd een verklaring gepresenteerd die inmiddels bekend staat als de ‘Rome Verklaring’. Artsen en wetenschappers word verzocht deze verklaring te ondertekenen.
Dr. Robert Malone, een gerenommeerd onderzoeker en pionier op het gebied van mRNA vaccinatie, las tijdens de conferentie de tekst in zijn geheel voor. Het belang van deze verklaring is dat medici en onderzoekers uit alle delen van de wereld eendrachtig het recht opeisen om onderzoek te doen naar Covid-19 en verantwoord patiënten te behandelen, zonder inmenging door externe partijen. Dit is een groot probleem, ook in Nederland.
Behandelaars die afwijken van de RIVM van de richtlijnen, ook als dit verantwoord plaatsvindt, krijgen te maken met de Inspectie. Naar vroegbehandeling van Covid-19 wordt te weinig onderzoek gedaan, waardoor er nog steeds geen behandeling beschikbaar is voor mensen die Covid-klachten ontwikkelen. Dit moet veranderen, vonden deze groep artsen en onderzoekers. De zorg moet weer in handen komen van medici die samen met de patiënt keuzes maakt.
De Verklaring vond zoveel weerklank, dat een website is opgezet waar medici en onderzoekers hun steun kunnen betuigen door deze te ondertekenen. Het Artsen Collectief ondersteunt de Rome Verklaring, omdat het aansluit bij onze kernpunten van zelfbeschikkingsrecht en keuzevrijheid over gezondheidskeuzen.
Lees (en onderteken) de Rome Verklaring:
Klik hier om naar website met ‘De Rome Verklaring’ te gaan
“Wij, de artsen van de wereld, verenigd en trouw aan de Eed van Hippocrates, in het besef dat het beroep van arts zoals wij dat kennen op een tweesprong staat, zien ons genoodzaakt het volgende te verklaren:
OVERWEGENDE dat het onze grootste verantwoordelijkheid en plicht is om de waardigheid, integriteit, kunst en wetenschap van de geneeskunde hoog te houden en te herstellen;
OVERWEGENDE dat er een ongekende aanslag wordt gepleegd op ons vermogen om voor onze patiënten te zorgen;
OVERWEGENDE dat publieke beleidsmakers ervoor hebben gekozen om een ‘one size fits all’-behandelingsstrategie op te leggen, met onnodige ziekte en dood tot gevolg, in plaats van vast te houden aan de fundamentele concepten van de geïndividualiseerde, gepersonaliseerde benadering van patiëntenzorg, die veiliger en doeltreffender blijkt te zijn
OVERWEGENDE dat artsen en andere zorgverleners die in de frontlinie werken, gebruikmakend van hun kennis van epidemiologie, pathofysiologie en farmacologie, vaak als eersten nieuwe, mogelijk levensreddende behandelingen identificeren;
OVERWEGENDE dat artsen in toenemende mate worden ontmoedigd deel te nemen aan een open professionele discussie en ideeën uit te wisselen over nieuwe en opkomende ziekten, waardoor niet alleen de essentie van het medische beroep in gevaar wordt gebracht, maar ook – en dat is nog tragischer – het leven van onze patiënten;
OVERWEGENDE dat duizenden artsen worden verhinderd hun patiënten te behandelen als gevolg van barrières die worden opgeworpen door apotheken, ziekenhuizen en volksgezondheidsinstanties, waardoor de overgrote meerderheid van de zorgverleners machteloos is geworden om hun patiënten te beschermen tegen ziekten. Artsen adviseren hun patiënten nu om gewoon naar huis te gaan (zodat het virus zich kan vermenigvuldigen) en terug te komen als hun ziekte verergert, wat resulteert in honderdduizenden onnodige sterfgevallen onder patiënten, omdat zij geen adequate behandeling krijgen;
OVERWEGENDE, dat dit geen geneeskunde is. Dat dit geen zorg is. Dat dit beleid mogelijk misdaden tegen de menselijkheid zijn.
DAAROM IS HET:
VASTGESTELD, dat de arts-patiënt relatie hersteld dient te worden. De kern van de geneeskunde is deze relatie, die artsen in staat stelt hun patiënten en hun ziekten zo goed mogelijk te begrijpen, behandelingen uit te denken die de beste kans op slagen bieden, terwijl de patiënt een actieve deelnemer aan zijn behandelplan is.
VASTGESTELD, dat de politieke inmenging in de uitoefening van de geneeskunde en de arts-patiëntrelatie moet ophouden. Artsen, en alle zorgverleners, moeten vrij zijn om de kunst en wetenschap van de geneeskunde uit te oefenen zonder angst voor vergelding, censuur, laster of disciplinaire maatregelen, waaronder mogelijk verlies van licenties en andere rechten binnen de zorg, verlies van verzekeringscontracten en bemoeienis van overheidsinstanties en -organisaties – die ons er verder van weerhouden om voor patiënten in nood te zorgen. Meer dan ooit moeten het recht en de mogelijkheid om objectieve wetenschappelijke bevindingen uit te wisselen, die ons begrip van ziekte bevorderen, worden beschermd.
VASTGESTELD, dat artsen hun recht moeten verdedigen om behandelingen voor te schrijven, met inachtneming van het principe TEN EERSTE GEEN KWAAD DOEN. Artsen mogen niet worden beperkt in het voorschrijven van veilige en effectieve behandelingen. Deze beperkingen blijven onnodige ziekte en dood veroorzaken. Patiënten dienen, na volledig te zijn geïnformeerd over de risico’s en voordelen van elke optie, weer het recht te krijgen om die behandelingen te ondergaan.
VASTGESTELD, dat wij artsen uit de hele wereld en alle zorgverleners uitnodigen zich bij ons aan te sluiten in deze nobele zaak, terwijl wij ernaar streven het vertrouwen, de integriteit en het professionalisme in de beoefening van de geneeskunde te herstellen.
VASTGESTELD, dat wij de wetenschappers van de wereld, die bedreven zijn in biomedisch onderzoek en de hoogste ethische en morele normen nastreven, vragen om aan te dringen op de mogelijkheid om objectief, empirisch onderzoek uit te voeren en te publiceren zonder angst voor represailles voor hun carrière, reputatie en levensonderhoud.
VASTGESTELD, dat wij patiënten, die geloven in het belang van de arts-patiëntrelatie en de mogelijkheid om actief deel te nemen aan hun zorg, uitnodigen om toegang te eisen tot op wetenschap gebaseerde medische zorg.
TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende deze Verklaring heeft ondertekend, op de datum van ondertekening.
Dank u voor het ondertekenen van de Verklaring.
Deel deze Verklaring alstublieft met uw collega’s.”