Vertaling artikel Telegraph: Https://www.telegraph.co.uk/news/2022/01/10/masking-children-illogical-irrational/
Sunetra Gupta, hoogleraar theoretische epidemiologie aan de Universiteit van Oxford (VK), maakt zich zorgen over het inperken van de activiteiten van jonge, gezonde mensen. Dit zal het ontstaan van groepsimmuniteit vertragen en de Covid nachtmerrie wellicht nog langer laten duren.
SUNETRA GUPTA, 10 Januari 2022
Elke verlichte samenleving ondersteunt variatie in opvattingen over politieke zaken, al neigen we meestal naar overeenstemming over een reeks ethische principes en -nog specifieker- over de logica waarop deze gestoeld is. Dit betekent dat de noodzaak verdwijnt voor een discussie over ethiek (waarover we enigszins van mening kunnen verschillen) of politieke gevolgen (waar onze standpunten behoorlijk over uiteen kunnen lopen), wanneer een wetsvoorstel wordt afgewezen op basis van logica.
De argumentatie voor een mondkapjesplicht voor kinderen, of vaccinaties tegen een ziekteverwekker, die waarschijnlijk minder dodelijk is voor hen dan vele andere, had gestopt moeten worden op het niveau van de logica, om niet uit te monden in een debat over ethische en politieke implicaties. Noch mondkapjes, noch vaccins kunnen met zekerheid voorkomen dat Sars-CoV2 aan anderen wordt doorgegeven. Ik maak me dan ook zorgen over de ongevaccineerde grootouder in een huishouden met meerdere generaties, die gelooft zichzelf te beschermen doordat zijn kleinkind naar school gaat met een onprettig (en milieuonvriendelijk) stukje materiaal op het gezicht. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen onder dit soort misvattingen gebukt gaan (inclusief mijn neven en nichten in India).
Er zijn observationele onderzoekdata in overvloed, die aantonen dat een mondkapjesplicht niet werkt, en ook de weinige formele onderzoeken laten geen geloofwaardig effect zien. De mislukte modelleer-exercities van Sage en consorten, die ziekte- en sterfgevallen hadden moeten voorspellen, vormen reden om dergelijke niet-farmaceutische interventies af te wijzen als hulpmiddel om de verspreiding tegen te gaan.
Maar in plaats van modellenmakers te verguizen of belachelijk te maken, zouden we hen beter vragen het alternatieve scenario te accepteren (gebaseerd op stevige en bekende principes van de epidemiologie) waarbij toe- en afname van groepsimmuniteit een centrale rol speelt in de verspreiding van het virus. Dit zou niet alleen een eind maken aan mijn langdurige (maar beleefde) discussie met Neil Ferguson, maar ook duidelijk maken dat het opleggen van groteske vrijheidsbeperkingen, het láátste is dat we kinderen aan zouden moeten doen. Inderdaad is voortdurende verhoging van groepsimmuniteit de enige uitweg uit deze epidemie, via besmetting van diegenen die niet kwetsbaar zijn voor ernstige ziekte of overlijden.
Maar wat als het werkelijk zou werken, vaccinatie van kinderen onder dreiging dat ze anders niet naar school mogen, het optuigen met mondkapjes, het bibberen in extra “geventileerde” klaslokalen, de lunch in de kou en het afzeggen van buitenschoolse activiteiten? Wat als dit alles zou werken om de kwetsbaren te beschermen in plaats van hun risico’s te vergroten en hun blootstelling te verlengen?
Vanuit de kern van logica bewegen we in de richting van de laag van ethiek, waar we meningsverschillen kunnen verwachten tussen hen die (zoals ikzelf) prioriteit geven aan het welzijn van kinderen en jongvolwassenen en niet aan mensen zoals wij, die al een groot deel van de taart hebben opgesoupeerd (zoals wetenschapper Paul Dolan het zou noemen). Het idee dat ik niet een klein risico op overlijden door een luchtwegaandoening zou tolereren, om mijn studenten in elk geval les te kunnen geven – of anderszins hun leven te verstoren in deze moeilijke tijd– is moreel verwerpelijk voor mij. Maar ik begrijp waarom anderen het anders voelen.
De meningen lopen nog verder uiteen, wanneer we bewegen van de laag van ethiek naar de buitenste korst, van de politiek met zijn planetaire dwarsdoorsnede van menselijke attitudes. Het kan misschien niet iedereen wat schelen, dat lesuitval op school verwoestende gevolgen heeft voor kinderen met een achtergrond van armoede. Sluiting van scholen doet niet alleen afbreuk aan hun dagelijkse veiligheid, maar ook aan hun vooruitzichten voor de toekomst. Op veel plaatsen in de wereld betekent het sluiten van scholen niets anders als de terugkeer naar een hard bestaan. Het maakte me dan ook verdrietig toen ik las, dat veel staten in India deze weg volgen, nu het aantal ziektegevallen weer onvermijdelijk stijgt.
De argumentatie om kinderen te beperken in hun bewegingsvrijheid zou reeds gesmoord moeten worden in de kern van logica, die we allen delen als internationale deelnemers van de cultuur van verlichting (tenzij iemand verlichting ziet als een Europese constructie): er is rationeel geen grond voor. Het stoppen met zangles vanwege een simplistisch idee dat zingen de verspreiding van het virus bevordert, is net zozeer een tekortkoming van het kritisch denkvermogen, als van de morele en sociaal-politieke verbeelding.
Bron: https://www.telegraph.co.uk/news/2022/01/10/masking-children-illogical-irrational/