Nederland heeft nu al voldoende coronavaccins ingekocht voor een achtste prikronde. Wat zich begint af te tekenen is dat van burgers verlangd gaat worden dat zij om de paar maanden een prik halen. Hoe ver reikt de bereidheid onder de bevolking om mee te werken aan zo’n programma?
Nederland is op dit moment bezig met de uitrol van de derde prik, later dit jaar zullen hoogstwaarschijnlijk nog drie prikrondes volgen. Het zal hier niet bij blijven, want onze (demissionaire) regering heeft voor volgend jaar al 17.500.000 vaccins aangekocht, voor een zevende en mogelijk achtste prikronde in de eerste helft van 2023. Behalve aan het inkoopbeleid, is aan de uitbreiding van de faciliteiten af te leiden dat de regering zich voorbereidt op permanent prikken. Zo verrijst bij Amersfoort een enorm ‘vaccinatiepaviljoen’ om straks 350 prikken per uur te kunnen toedienen. En een Limburgse farmaceut zal in samenwerking met Moderna maar liefst 300 miljoen ‘Spikevax’-vaccins per jaar gaan produceren. Hun licentie heeft een looptijd van tien jaar.
Bij veel mensen begint het besef in te dalen dat de regering van hen verlangt dat zij om de paar maanden een prik nemen, al wordt dat nog niet hardop gezegd. Tijdens de persconferenties lijken de ministers meer bezig met de actuele omstandigheden, maar de korte horizon die zij ons voorhouden is schijn. Achter de schermen wordt een enorm apparaat opgetuigd om deze prikken te produceren, te distribueren en uiteindelijk toe te dienen, meerdere malen per jaar. De reguliere media zijn alvast aan het inmasseren “dat we nog wel even aan de gang blijven met de coronavaccins”, alsof het normaal is om heel de bevolking in te enten tegen een seizoensgebonden luchtwegvirus met een overlevingskans van 99,85%. En ook alsof er niet een betere besteding is voor die miljoenen euro’s, zoals voor het wegwerken van personeelstekorten in de zorg.
…alsof het normaal is om heel de bevolking in te enten
tegen een seizoensgebonden luchtwegvirus met een overlevingskans van 99,85%
Nederland is niet het enige land dat overgaat tot permanent prikken, een land als Canada had nog voordat de eerste prik gezet was het bizar hoge aantal van 8,9 prikken per inwoner besteld. In hun laatste begroting is al budget gereserveerd voor vaccinaankopen tot en met 2027:
Als deze massale vaccinatiecampagnes al zo ver vooruit zijn gepland, wat in alle westerse landen min of meer het geval is, staat dat los van de medische situatie en is het prikken een doel op zich geworden. Alle ontwikkelingen rondom het coronavirus wijzen namelijk op het endemisch worden van het virus: het aantal personen met natuurlijke immuniteit neemt elke dag toe en de nieuwere varianten lijken minder ziekmakend.
Wat de ontwikkelingen ook laten zien is dat massale vaccinatie niet het antwoord is. De vaccins zouden voor 95% beschermen tegen besmetting, waardoor de bevolking groepsimmuniteit zou opbouwen en het virus zich niet zou kunnen verspreiden. Het omgekeerde gebeurde echter: de huidige varianten verspreiden zich sneller dan ooit en trekken zich niets aan van de vaccinatiegraad of de vaccinatiestatus van een persoon.
Volgens het laatste nieuws is de vaccineffectiviteit van de booster tegen de huidige variant nog maar 37%. Dat is alleen kort na de prik, want daarna neemt de vaccineffectiviteit snel af. Het antwoord van de regering is steeds hetzelfde: er moet nog één prik bij. Voor kwetsbare mensen die bereid zijn om de mogelijke bijwerkingen op de koop toe te nemen, is dat wellicht een overweging. Maar hoe zit dat voor de niet-kwetsbare bevolking, inclusief kinderen?
Wat namelijk in dit alles vergeten lijkt is dat elk vaccin een afnemer nodig heeft: een burger die bereid is om een vaccin toegediend te krijgen. Miljoenen vaccins vergen miljoenen afnemers. Kennelijk rekenen de westerse regeringen er op dat hun eigen bevolking een nooit verzadigde afzetmarkt zal zijn. Maar zijn die bevolkingen werkelijk bereid om elke paar maanden een vaccin te nemen? Het zou kunnen dat de bereidheid om drie of viermaal per jaar een strengetje mRNA toegediend te krijgen lager blijkt te liggen dan waar de regeringen op anticiperen. Veel mensen die zich hebben laten vaccineren deden dit niet vanuit gezondheidsoverwegingen, maar om vrijheden terug te krijgen, of omdat het een eenmalige actie leek. Nu blijkt dat de vaccins tot een programma behoren van herhaalde prikken, zullen zij zich afkeren. Met draconische maatregelen of dreigementen zal de bereidheid niet stijgen. Regeringsleiders die dreigen en verdeeldheid zaaien, verliezen slechts aan gezag. Het zal de afkeer alleen maar vergroten.
Door simpelweg “nee“ te zeggen,
kunnen we dit onverantwoorde coronabeleid stoppen
Hoeveel mensen zullen het beste instrument dat zij hebben om hun afkeer tegen dit coronabeleid te tonen, gaan inzetten? Door simpelweg “nee“ te zeggen, kunnen we dit onverantwoorde coronabeleid stoppen. Zodat we verder kunnen naar een geneeskunde waarin natuurlijke immuniteit waarde heeft, vroegbehandeling tot de mogelijke interventies behoort, en we het weer hebben over het inperken van risico’s door een gezonde leefstijl en minder stress. En dat alles, in vrijheid.