In het NRC, 30 augustus jl., een interessant opinieartikel van Stan Baggen, advocaat: “Door het coronatoegangsbewijs mogen straks miljoenen mensen niet meer meedoen. Maar dat gebeurt op basis van opportunisme en niet op basis van de wet.”
Samenvatting:
“Het demissionaire kabinet heeft aangekondigd dat met ingang van 20 september a.s. op veel locaties een coronatoegangsbewijs verplicht zal zijn. Alleen gevaccineerden en mensen met een herstelbewijs mogen nog naar binnen zonder eerst een coronatest te doen, uiteindelijk tegen betaling. Dat is een ingrijpende maatregel die onontkoombaar tot verdeeldheid en spanningen in de samenleving zal leiden. Miljoenen mensen mogen straks, in zekere zin, niet meer meedoen. Miljoenen anderen lijken dat terecht te vinden. Opvallend is dat deze aanpak niet door het OMT is geadviseerd. Het is een zuiver politieke keuze. Nog opvallender is dat de aanpak geen steun lijkt te vinden in de Wet publieke gezondheid.
In het debat over toegangsbewijzen wordt er min of meer vanuit gegaan dat gevaccineerden het virus niet of nauwelijks verspreiden. Als die aanname onjuist blijkt te zijn, zou het verschil in behandeling evident niet te rechtvaardigen zijn. Zo ziet de wetgever dat gelukkig ook. De Wet publieke gezondheid bepaalt uitdrukkelijk dat toegangsregels gebaseerd op vaccinatie alleen gesteld mogen worden als kan worden vastgesteld dat bij een gevaccineerde een vergelijkbare kans op overdracht van het virus bestaat als bij iemand na een negatieve testuitslag.
Vaccinatiebewijs
Als de kans op verspreiding door een gevaccineerde groter is dan de kans op verspreiding door een negatief geteste persoon, mag een vaccinatiebewijs niet als toegangsbewijs gebruikt worden. Dit is overigens geen bepaling uit lang vervlogen tijden maar een bepaling die pas op 1 juni van dit jaar in werking is getreden.
Als de kans op verspreiding door een gevaccineerde groter is dan de kans
op verspreiding door een negatief geteste ongevaccineerde,
mag een vaccinatiebewijs niet als toegangsbewijs gebruikt worden.
Sint Juttemis
Minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid, CDA) gaat aan dit alles wel erg schouderophalend voorbij. Op de vraag of hij het OMT heeft gevraagd of gevaccineerden zich niet ook zouden moeten laten testen voor toegang antwoordde hij op de laatste persconferentie dat „je dit eigenlijk zou moeten doen”. Maar ook dat dit „de aantrekkelijkheid om je te laten vaccineren” zou verminderen.
Dat is allemaal leuk en aardig maar daarmee geeft de minister toe dat hij oneigenlijk gebruik maakt van de voorwaardelijke bevoegdheid die de wetgever hem heeft gegeven. Het is hem enkel te doen om de vaccinatiegraad, waarbij hij gevaccineerden graag een voordeeltje gunt, ook als dat tot minder veiligheid leidt (wie herinnert zich ‘dansen met Janssen’ nog?).
De minister geeft zo min of meer toe dat niet is voldaan aan de wettelijke voorwaarde voor het kunnen gebruiken van vaccinatiebewijzen als toegangsbewijs. Dat betekent dat de politiek weer aan zet is. Moet iedereen zich dan tot Sint Juttemis laten testen voor toegang of komt er toch nog een moment dat we besluiten dat meer vrijheid voorgaat op meer veiligheid? Hoe die discussie ook afloopt, op grond van de wet is het samen uit, samen thuis. En zo hoort het ook..”
Het hele artikel lees je hier: https://www.nrc.nl/nieuws/2021/08/30/ongevaccineerd-is-niet-per-se-onveiliger-dan-gevaccineerd-a4056517
Het Artsen Collectief maakt zich zorgen over het najaar. Massale vaccinatie tegen corona is geen duurzame oplossing. Vaccinatie beschermt niet of niet volledig tegen nieuwe varianten en ook niet tegen transmissie! Groepsimmuniteit door middel van enkel vaccinatie is daarmee onhaalbaar. Daarnaast zou vaccinatie altijd en alleen op basis van vrijwilligheid moeten plaats vinden. Zonder drang of dwang. Ook heeft het testen zonder klachten geen enkele zin. Test alleen bij klachten en ná diagnose door een arts.
Willen we voorbereid zijn op het najaar moeten we kijken naar aanvullende en alternatieve oplossingen en uitwegen, zoals zorgcapaciteit opschalen, werken aan behoud van het natuurlijke eigen immuniteit, focussen op preventie/leefstijl en inzetten op behandelingen in het vroegste stadium van klachten, zodat erger voorkomen wordt.