Klinisch ethicus dr Erwin Kompanje, verbonden aan de ic van het ErasmusMC deelt in zijn blog van 29 september jl. niet alleen zijn visie op de gevolgen van de QR-pas, maar stelt daarbij ook de vraag waarom het gele vaccinatieboekje van het Ministerie van VWS/WHO niet als coronavaccinatiebewijs mag gelden.
“ ‘Kunnen we hier koffiedrinken en lunchen?’ vroeg ik het personeelslid van het grotendeels lege restaurant. ‘Ja hoor,’ zei zij, ‘zoek maar een tafel uit. Maar ik moet wel eerst even uw QR-code scannen,’ zei zij. ‘Die heb ik niet,’ zei ik. ‘Oh, dan mag ik u niet toelaten,’ zei zij. ‘Maar ik ben wel gevaccineerd,’ zei ik. ‘Dan heeft u toch een QR-code?,’ zei de vrouw. ‘Nee, die heb ik niet. Vertrouwt u mij niet?’ vroeg ik. ‘Nou dat is het niet, maar ik moet van de overheid bewijs hebben dat u gevaccineerd bent of een negatief testbewijs hebben,’ zei de schat. ‘Oké,’ zei ik en toonde als bewijs het gele vaccinatieboekje waarin stond dat ik tweemaal met Pfizer was gevaccineerd. De batch-stickers, GGD-stempels en het ‘Koninkrijk der Nederlanden’ op de omslag oogden best wel officieel. Ook staat daar duidelijk ‘Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport’ waar Hugo de Jonge demissionair minister van is. De vrouw keek er schaapachtig naar. ‘Waar zit de QR-code,’ vroeg ze. ‘Die zit niet op of in dit boekje,’ zei ik. ‘Dan is het niet geldig en kan ik u toch niet toelaten,’ zei zij nu met wel enige vertwijfeling in haar stem. ‘Maar ik heb nu toch bewezen dat ik gevaccineerd ben,’ zei ik rustig. Een oudere man die aan een tafel een omelet aan het eten was keek mij verwijtend aan. Deze rebelse discussie verstoorde duidelijk zijn lunch. ‘Alleen een QR-code is geldig,’ zei de vrouw. ‘Kom, we gaan ons geld elders uitgeven,’ zei een van mijn vrienden. ‘Jammer,’ zei ik tegen de vrouw, ‘We hadden best wel flinke trek’.”
Kompanje licht toe dat niet iedereen een smartphone, computer en printer heeft. Ook niet iedereen kan goed lezen: er zijn circa 700.000 digibeten en 2,5 miljoen laaggeletterden. De overheid biedt de mogelijkheid een geprinte QR-code op te sturen; aan te vragen via DigiD op de smartphone… Ook zijn er gevaccineerden die geen CoronaCheck op hun smartphone willen.
Waarom kunnen al deze mensen niet het gele vaccinatieboekje gebruiken in plaats van een QR-code?
Hij beschrijft verder dat op de websites van de Rijksoverheid en de GGD staat dat het ‘Vaccinatieboek’, uitgegeven door het ministerie van VWS van het Koninkrijk der Nederlanden, géén officieel coronavaccinatiebewijs is, evenmin als de twee vaccinatiekaarten die je aansluitend op je coronavaccinatie krijgt. Het enige officiële bewijs waarmee je hier nog toegang tot horeca, theaters en bioscopen krijgt is de QR-code via de CoronaCheckApp. Zonder QR-code word je dus door de overheid uitgesloten voor deze prettige sociale en culturele activiteiten. Pech voor de gevaccineerde digibeten, laaggeletterden, oude mensen die geen raad weten met de moderne online wereld, en dwarse rebellen als Kompanje, schrijft hij. En voor de twee miljoen mensen die zich om diverse redenen (nog) niet hebben laten vaccineren. Miljoenen mensen worden zo “gediscrimineerd, geridiculiseerd en gestigmatiseerd. Dat is moreel bezien slecht te begrijpen”.
Hij vervolgt: “Op de website van de Staatsdrukkerij en Uitgeverij Sdu die het Vaccinatieboek uitgeeft, staat ‘Het gele boekje is van oudsher het officiële vaccinatiebewijs van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) dat wereldwijd voor verscheidene reizigersvaccinaties wordt gebruikt. Zodat reizigers dit vaccinatiepaspoort aan de grens kunnen tonen’. Sinds 1983 is dit het officiële vaccinatiebewijs van de WHO én VWS. Op de website staat verder te lezen: ‘Als reisdocument is het te zien als een medisch paspoort dat internationaal erkend is en als vereiste gesteld kan worden voor het betreden van bepaalde landen waar reizigers een verhoogd gezondheidsrisico lopen’ en ‘Voor COVID-19 vaccinaties heeft de WHO geadviseerd, ongeacht welke technologie dan ook die in de toekomst wordt geïmplementeerd, dat de COVID-19 vaccinatiestatus van internationale reizigers het beste kan worden geregistreerd via een bijschrijving volgens het protocol in het gele boekje’ en ‘Verschillende Europese landen zoals IJsland, Spanje, Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk accepteren het gele boekje nu als vaccinatiebewijs, vooruitlopend op de digitale app van de EU’. Ook valt te lezen dat: ‘Vanaf maandag 7 juni 2021 kunt u bij de GGD vragen om een stempel als u daar op locatie om vraagt. Het invouwen van de registratiekaart wordt nog steeds aangeraden’.
(…) Een van de topproducten van Sdu is het drietalige Internationale vaccinatieboekje, daar te koop voor 7,19 Euro.
De WHO ziet het International Certificate of Vaccination or Prophylaxis (ICVP) als hét officiële vaccinatiepaspoort. In Annex 6 van de International Health Regulations (2005) van de WHO is dit als zodanig en duidelijk beschreven”.
Het valt Kompanje op dat er weinig te vinden is over waarom het ministerie van VWS haar eigen officiële internationale vaccinatieboekje in eigen land niet accepteert als officieel bewijs van vaccinatie voor COVID-19. Opvallend is dat het gele boekje wél geldig is als door de WHO erkend bewijs van vaccinatie als je als Nederlander een land in wil gaan waar zeer nare infectieziekten heersen (gele koorts, cholera, difterie, hepatitis A-B, HPV, mazelen, poliomyelitis, rabiës, pokken, meningokokken-meningitis). Maar het is niét geldig als je volkomen gezond in eigen land een kop koffie wil gaan drinken in een openbare horecagelegenheid.
“Beide besloten door het ministerie van VWS. Een rare en moeilijk te begrijpen willekeur lijkt dit”.
Wel vindt hij een tweet van het ministerie van VWS van 14 mei 2021: ‘Voor coronavaccinaties heeft dit boekje geen officiële status. Er wordt gewerkt aan een fraudebestendig vaccinatiebewijs’.
“Klaarblijkelijk ziet het ministerie van VWS haar eigen sinds 1983 in omloop zijnde, door de WHO ontworpen en erkende internationale vaccinatiebewijs als ‘niet fraudebestendig’. Die moest ik wel even op me laten inwerken”.
Het wekt zijn verbazing dat de huidige versie (2021 gedrukt) van een officieel bijna 40-jaar bestaand internationaal erkend vaccinatieboekje (‘Vastgesteld door het Ministerie van VWS Nederland en volgens richtlijnen van de WGO’ staat op p.5) niet fraudebestendig zou zijn? Als dat zo is, waarom is het dan niet allang fraudebestendig gemaakt? Impliciet stelt VWS dat een internationale organisatie als de WHO al tientallen jaren fraudegevoelige documenten toelaat – dat is moeilijk voorstelbaar. “Stelt VWS zich hiermee boven de WHO?” vraagt Kompanje zich af.
Net als de volgende vraag: is de QR-code soms niet fraudegevoelig dan? Of zou het kunnen zijn dat het Ministerie van VWS haar eigen én door de WHO officieel aanvaarde internationale vaccinatiebewijs als een slecht van pas komend document ziet “in de niet aflatende queeste tot het faciliteren van een QR-code-samenleving?”
Dat dit en passant aanleiding geeft tot discriminatie en uitsluiting van Nederlandse burgers en leidt tot tweedeling in de samenleving doet er klaarblijkelijk niet toe, concludeert hij.
Bron: https://kompanje.org/2021/09/29/digitale-uitsluiting/
Lees ook ‘Hebben we werkelijk nog een vrije keuze als het gaat om vaccinatie’