jun 30, 2023

WHO paraatheid: hoe beschermen wij ons tegen de Wereldgezondheidsorganisatie?

jun 30, 2023

De World Health Organization (WHO), ofwel Wereldgezondheidsorganisatie, is een organisatie die zegt de belangen van de wereldgezondheid te behartigen. Maar onder een dun laagje utopisch fineer lijken steeds meer de belangen van bepaalde multinationals, zoals banken, farmaceutische bedrijven, en grote inversteerders te schuilen. Iets wat al geruime tijd wordt betoogd door onder andere onderzoeksjournaliste Whitney Webb.

Tijdens de coronapandemie had de WHO een invloedrijke maar slechts adviserende rol. Nu bereidt de WHO twee nieuwe regelingen voor die de WHO-raadgevingen dwingender maakt bij toekomstige pandemieën. Pandemic preparedness, ofwel Pandemische paraatheid, heet dat in het WHO-jargon. Dit baart ons zorgen.

Welke maatregelen

In de eerste plaats worden aanpassingen aan de International Health Regulations (IHR) van de WHO voorbereid. In de tweede plaats de WHO CA+, in de volksmond ook wel de Pandemic Treaty genoemd. Stemming over beide regelingen is gepland in mei 2024.

De nieuwe IHR en de Pandemic Treaty voorzien in een groot aantal maatregelen waartoe deelnemende landen kunnen worden verplicht, op het gebied van wetenschappelijk onderzoek, productie en distributie van vaccins en andere medicamenten, informatievoorziening en bestrijding van desinformatie en misinformatie.

Op basis van de ervaringen met de wereldwijde coronamaatregelen en de voortvarendheid waarmee de WHO begin juni 2023 het Europese Digitale Covid certificaat omarmde, is het niet moeilijk  te bedenken dat verplichte vaccinatie, toegangscontroles met verplichte digitale ID’s en strafvervolging van degene die zich onttrekken aan het beleid, snel kunnen worden ingevoerd bij een volgende pandemie.

De accordering van de nieuwe WHO-regelingen staan op de agenda voor mei 2024. De invoering van het Europese Digitale ID vindt misschien dit jaar plaats en de Central Bank Digital Currency (CBDC) staat al ver in de steigers. Als deze systemen inderdaad worden ingevoerd, kunnen bij een volgende pandemie de maatregelen nog dwingender uitpakken dan bij de vorige.

Voorheen zou nationale wetgeving vrijheidsbeperkende maatregelen of richtlijnen die de integriteit van het lichaam schenden nog kunnen blokkeren, maar door de recent aangenomen wijzigingen in de Wet publieke gezondheid is dat ingewikkelder gemaakt. De regering heeft in principe de mogelijkheid om onmiddellijk vrijheidsbeperkende maatregelen in te stellen, en de Tweede Kamer kan daar pas in een later stadium op reageren.

Maar alleen als er een echte pandemie optreedt toch, zult u zeggen? Eens in de honderd jaar? Nou nee, sommige maatregelen zijn voorzien voor zowel pandemische als interpandemische tijden. En ook de lat voor het uitroepen van een pandemie ligt lager: alleen al een dreigende Public Health Emergency of International Concern (PHEIC), ergens in de wereld, is voldoende. Geen prettige gedachte gezien de mogelijke herkomst van het vorige virus. En de bij nader inzien foutieve modelmatige voorspellingen over de dreiging daarvan door onder andere Anthony Fauci en Neil Fergusson.

Versterken van de natuurlijke weerstand van iedere burger

Wat kunnen we ondernemen om zeggenschap te houden over onze eigen gezondheid, lichamelijke integriteit, bewegingsvrijheid – en die van onze kinderen, hoe kunnen we ons voorbereiden op een continue staat van pandemie?

Van gezondheidszorg naar gezondheid is ons streven. Een van de belangrijkste dingen die we zelf kunnen doen is ons afweersysteem versterken. Zowel ons lichamelijke afweersysteem als onze sociale weerbaarheid. Dat laatste lukt alleen met steun van elkaar. Vandaar dat het Artsen Collectief vanaf haar oprichting investeert in versterking van onderlinge banden.

WHO paraatheid voor artsen

In plaats van de WHO-koers te volgen pleit het Artsen Collectief voor een terugkeer naar medical common sense, best practices en zeggenschap van de arts – en niet de overheid – in de spreekkamer. Artsen die dit principe eerbiedigen, zullen in een volgende crisis de patiënt voorop stellen en niet de overheid. Patiënten kunnen nu alvast bij hen voorsorteren.

Artsen en andere zorgprofessionals blijven wij informeren en stimuleren om niet klakkeloos opdrachten en protocollen te volgen. Denk vooral zelf kritisch na en verdiep je in wat er gaande is – ook buiten je vakgebied – op het moment dat je wordt geacht mee te werken aan (advies over) medische handelingen, waarvan het medisch nut en de noodzaak onbekend of afwezig zijn en waarbij het belang van de patiënt niet perse voorop staat.

Belang van de patiënt weer voorop

Artsen hebben een eed afgelegd omwille van de individuele patiëntenzorg. In het belang van de persoon die voor de arts staat beloofden zij letterlijk het volgende:

“Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen.
Ik zal aan de patiënt geen schade doen.
Ik luister en zal hem goed inlichten.
Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.”

De nieuw aangenomen Wet Publieke Gezondheid en de Pandemic Treaty van de WHO maken dat de arts in conflict kan komen met deze eed, aangezien hij of zij de belofte om “het belang van de individuele patiënt voorop te stellen en deze patiënt niet te schaden” niet kan garanderen wanneer collectieve maatregelen wettelijk uitgevaardigd worden.

WHO paraatheid kan ook betekenen: denk van te voren na over het duivelse dilemma: blijf ik trouw aan mijn eed, of houd ik mij aan de wet? En tegen welke kosten?

Spread the love

Steun ons, word vriend!
Vindt u de artikelen van Artsen Collectief waardevol? Word dan vriend. Gratis! Als vriend krijgt u onze maandelijkse nieuwsbrief, kunt u suggesties doen aan ons redactieteam en blijft u op de hoogte van alle ontwikkelingen!
Samen staan we sterker. Van angst terug naar vertrouwen!

Disclaimer: Het Artsen Collectief is niet verantwoordelijk voor de inhoud op de genoemde pagina’s van externen waar naar verwezen wordt. Het delen van een pagina betekent niet dat het Artsen Collectief alle opvattingen deelt. Het Artsen Collectief ondersteunt het inwinnen en delen van (medische) informatie zonder censuur om een open gesprek / wetenschappelijke discussie te stimuleren.