Nadat de WHO in 2019 de Covidpandemie uitriep is er veel veranderd in de wereld. Er bleken opeens regels te kunnen worden uitgevaardigd die een verregaande invloed hebben op ons zelfbeschikkingsrecht. Het kwam nog net niet tot een verplichte vaccinatie voor iedereen in Nederland (elders wel, bijvoorbeeld in Oostenrijk voor alle 60-plussers), maar de druk van de prikdrang was enorm.
Voor degenen die kozen voor niet vaccineren had dat uitsluiting van heel veel delen van het sociale leven tot gevolg, niet kunnen reizen etc. Het door de overheid afschalen van het zelfbeschikkingsrecht en respect voor de lichamelijke integriteit leidde tot protesten: ooit was het was toch één van de universele rechten van de mens om zelf over het eigen lichaam te beslissen?
In plaats daarvan was daar opeens alom het woord “desinformatie” wat als het grote kwaad van de 21e eeuw moest worden bestreden. Met behulp van nationale en Europese wetten en regels. Tegengeluiden werden door de overheid zonder enige vorm van discussie in de hoek van “desinformatie” geschaard, waar de reguliere media en sociale media in mee gingen.
Overheid en (des)informatie
Opvallend genoeg werd al in maart 2020 door de overheid de ‘Newsroom corona’ ingericht om ‘nepnieuws’ te bestrijden, zo blijkt uit stukken die vrijkwamen na een WOO-verzoek. Indepen schrijft daarover:
‘Dus terwijl artsen bezig waren met het bestrijden van een volslagen onbekend virus en geen idee hadden hoe ze het virus moesten aanpakken, waren ambtenaren in Den Haag in staat te bepalen wat wél en vooral wat niét waar was over het virus. En alles wat niét waar was volgens de ambtenaren in Den Haag, werd op alle mogelijke manieren bestreden. De grote vraag is dan hoe men in Den Haag dit onderscheid kon maken, en welke middelen daarbij werden ingezet.’ (InDepen, november 2022).
Denktank Desinformatie
Er bleek meer aan de hand dan alleen een ‘Newsroom Corona’. Er bleek een heuse ‘Denktank Desinformatie’ te zijn opgericht door de overheid, een anoniem netwerk van rijksambtenaren, communicatiedeskundigen, socialmedia-coördinatoren, virologen, artsen en wetenschappers. Begin 2023 werden over deze denktank WOO-documenten vrijgegeven.
NRC publiceerde hierover het artikel “Desinformatie over vaccins bestrijden. Wat deden ambtenaren achter de schermen?” Door verkregen informatie na WOO-verzoeken kon de journalist beschrijven hoe in deze Denktank was besproken hoe o.a. huisarts De Vos aan te pakken, die de ouders van jongeren naast de RIVM-informatie ook bredere en aanvullende informatie had verstrekt over de zin en de risico’s van het vaccineren van jongeren. Het ging er de Denktank niet om of het klopte wat deze huisarts aan zijn patiënten vertelde, het punt was dat deze informatie mogelijk de prikbereidheid zou verlagen. Dus dat maakte zijn verhaal tot desinformatie. Toen de Inspectie hem vervolgens verbood om ‘desinformatie’ te verspreiden en huisarts De Vos vroeg aan te tonen waar zijn verhaal niet klopte, gaf de Inspectie niet thuis.
Denktank Desinformatie en het Artsen Collectief
Uit de door kamerlid Van Haga aangevraagde WOO-documenten blijkt dat de Denktank verbazingwekkend veel interesse had in het Artsen Collectief. Om te beginnen met de oproep van het Artsen Collectief tot een Open gesprek over de inhoud, met dertien discussiepunten over het coronabeleid. Eind augustus 2021 is er binnen de Denktank veel commotie over een advertentie van het Artsen Collectief in NRC, waarin staat: Bescherm je kind met informatie, met een verwijzing naar een folder met tien redenen om je kind (nog) niet te vaccineren.
Eén van de leden van de Denktank geeft anoniem aan zich zorgen te maken over deze advertentie. Het vervolg wordt niet duidelijk uit de antwoorden. Feit is echter dat de het Artsen Collectief voor deze reclame werd aangeklaagd bij de Reclame Code Commissie, door de zo bleek later bekende ‘kritische-covid-beroepsklager’ Klaas van Dijk die tussen 2020-2022 meerdere artsen en hoogleraren aanklaagde. Bij de uitspraak in maart 2022 werd de klager op vier van de vijf aangedragen punten in het ongelijk gesteld. De commissie betrok echter de flyer in de klacht, terwijl deze zich eigenlijk tot de reclame-uitingen had moeten beperken.
Deze werkwijze staat in schril contrast met de procedure rond de klacht tegen de reclame van de rijksoverheid over ‘Dansen met Jansen’: een publiekelijke aansporing tot het nemen van een vaccin. De klacht hierover werd door dezelfde Reclame Code Commissie ongegrond verklaard. De motivatie daarvoor luidde dat vaccins officieel niet vallen onder geneesmiddelen, waardoor dit soort reclame wel ‘mag’.
Ook een latere actie van het Artsen Collectief over het vaccineren van kinderen tegen het coronavirus mag zich in de volle aandacht van de Denktank verheugen. Uit de de WOO-documenten blijkt niet wat de Denktank er precies van vindt of welke acties eruit voortvloeien.
Op 6 augustus 2021 verschijnt een kritisch artikel over het Artsen Collectief bij Zorgvisie. In reactie hierop nodigt het Artsen Collectief op 3 december 2021 Zorgvisie uit tot een dialoog. Ook deze reactie krijgt volgens de WOO-documenten weer alle aandacht van de Denktank – maar niet van Zorgvisie. En zoals te verwachten ook hier geen spoor van een mening of actie van onze ambtenaren en wetenschappers van de Denktank Desinformatie.
Het is duidelijk dat op kosten van de bevolking besloten werd een schimmig spionage- en beïnvloedingsnetwerk op te zetten van influencers, managers, politici en ambtenaren met als doel het tegengaan van eerlijke en onderbouwde informatie van bezorgde artsen en wetenschappers.
Desinformatiebestrijding gaat internationaal
Anno 2023 lijkt de bestrijding van desinformatie niet alleen gestuurd door de Nederlandse overheid, maar nemen internationale organisaties zoals de EU en de WHO het voortouw.
In de artikelen WHO-cratie, Zorgen over Pandemieverdrag en WHO paraatheid kunt u lezen over onze zorgen met betrekking tot de steeds verder uitbreidende macht van de WHO. Parallel daaraan zijn er nationale en Europese veranderingen die ook allemaal leiden tot een absolute macht van de WHO als het gaat om maatregelen met betrekking tot gezondheid. De Andere Krant zette dit overzichtelijk uiteen op een tijdlijn waarin een duidelijk verband wordt getoond tussen de maatregelen, het Nederlandse ‘Global Health Pact’ en de ‘Global Health Hub’, de recente aanpassingen in de Pandemiewet en de ontwikkelingen binnen de WHO.
In elk van deze regelgevingen wordt gesproken over verdere regulatie van informatievoorziening, het tegengaan van desinformatie en acties tegen organisaties en personen die daar verantwoordelijk voor zijn.
Het is duidelijk, desinformatie is de grote vijand van de overheid!
Zorgwekkende voorbeelden van “informatieregulering”
Voorbeelden uit het verleden maken de werkelijke dreiging van dit soort “regulatie” – eigenlijk gewoon censuur – zeer duidelijk. Daarom brengen we hieronder een paar voorbeelden onder de aandacht.
Een typerend voorbeeld over ‘blaming’ en ‘ framing’ zonder onderbouwing is de uitzending van Pointer (KRO-NCRV) uit 2021 over onder andere het Artsen Collectief. Daarin wordt het ontstaan van het Artsen Covid Collectief gelinkt aan de John Bird Foundation, een Amerikaanse ultrarechtse beweging (zoals genoemd in een eerdere aflevering van Pointer, 20 december 2020).
Pointer zegt:
‘’Artsen luiden noodklok over coronamaatregelen’, kopt het AD begin juli. ‘Zo doorgaan levert schade op’, citeert de krant de artsen. Enkele dagen voor het nieuwsbericht verschijnt, heeft een groep medici een brandbrief online gezet waarin ze stellen dat er geen bewijs is voor het nut van de anderhalvemeterregel en politici oproepen zich tegen de coronawet te keren. Internist Evelien Peeters en infectioloog Hannah Visser worden aangewezen als de initiatiefnemers. ‘De aanleiding voor het opstellen van deze brief is dat we de laatste weken merkten dat het lastig is om als arts in de openbaarheid vraagtekens te zetten bij het beleid. Als je dat doet, dan word je al snel weggezet als complotdenker. Dat is zeker niet het geval’, zeggen zij. De twee willen juist een open debat, geven ze aan. Pointer dook in het netwerk van de briefschrijvers. Daaruit blijkt dat achter de actie van ogenschijnlijk twee bezorgde artsen een gecoördineerde campagne schuilgaat, die wereldwijd wordt uitgevoerd.’
Pointer legt uiteindelijk een verzonnen verband met de bovengenoemde ultrarechtse Amerikaanse John Bird Foundation. Waarom zou een programma van de publieke omroep dat zich presenteert als onderzoeks- en factcheckplatform dit doen? Wat was het doel van deze leugenachtige framing?
Alle informatie die ondertussen boven tafel is gekomen doet de vraag rijzen of het omgekeerde wellicht waar is:
‘welke gecoördineerde campagne, die wereldwijd wordt uitgevoerd gaat er achter het internationaal vergelijkbare coronabeleid schuil?’
In die campagne is het blijkbaar geoorloofd personen of organisaties die met onderbouwde argumenten komen zwart te maken met desinformatie en framing, waarbij het framen als ultrarechts, fascistisch, complotdenker bijna usance lijkt te zijn geworden.
Een ander voorbeeld van framen was recent te zien in de Tweede Kamer, waar Kamerlid Van Meijeren (FvD) inhoudelijke vragen stelde aan minister De Jonge (voorheen VWS, nu binnenlandse zaken) die weigerde inhoudelijk te reageren en niet verder kwam dan het framen van Van Meijeren als complotdenker, “die daar maar eens mee op moest houden.”
Nog een voorbeeld uit de politiek: Tweede Kamerlid en fractievoorzitter van de PvdA Attje Kuiken vond artsen die ivermectine voorschreven idioten die hun BIG-registratie afgenomen zou moeten worden. Nu steeds meer onderzoeken erop wijzen dat die ivermectine misschien toch helemaal niet zo’n slecht idee was, een vroegbehandeling waardoor vele levens gered zijn, zwijgt zij in alle talen. Het is duidelijk: “desinformatie” wordt niet bestreden met informatie en argumenten, maar vooral met framing en pseudowetenschappelijke, niet-onderbouwde uitspraken.
Wetenschapscommunicatie of ‘ministry of truth’?
Bij deze voorbeelden is het dus de vraag wat het in 2022 opgerichte overheidsorgaan ‘het Nationale Instituut voor Wetenschapscommunicatie’ voor rol zal gaan spelen. Het instituut werd opgericht ‘om de wetenschap dichterbij de mensen te brengen.’ Het is te hopen dat dit geen orwelliaans ‘ministry of truth’ wordt. (Rijksoverheid mei 2022. Niet meer bereikbaar via de rijksoverheidwebsite, maar wel nog via deze link.
DSA: de censuurwet
De ‘censuurwet’ oftewel de DSA (Digital Services Act) die 25 augustus 2023 in Europa werd ingevoerd maakt het weren van ‘desinformatie’ ook juridisch mogelijk. Het geeft overheden de bevoegdheid om ’desinformatie’ van internetplatforms te weren en verwijderen zonder te definiëren wat daaronder moet worden verstaan. Zoals uit de stukken blijkt zijn overheden, tech-reuzen, influencers, wetenschappers en communicatie-experts via een laagdrempelige overlegstructuur al jaren innig met elkaar verbonden en bevoegd om zonder wedervragen specifieke informatie van het internet te verwijderen. Inzichtgevende rapporten hierover staan op de site van de Europese Commissie uit juni 2020 en in het ‘EU@COVID19 Disinformation Google report’ van februari 2021. Wie nog denkt dat dit soort censuur alleen in China voorkomt, is toch te naïef.
Wat te doen?
Het voelt soms een beetje als David tegen Goliath. Gestaag doorgaan en onze informatie zo breed mogelijk zichtbaar krijgen is belangrijk! U kunt ons steunen ons werk voort te zetten en onze zichtbaarheid te vergroten. Bijvoorbeeld door het verspreiden van de items in onze webshop of een donatie. Het vormen van netwerken is essentieel, zeker om ook in de toekomst toegang te behouden tot vrije, onafhankelijke informatie. Een eerste stap kan zijn om vriend te worden van het Artsen Collectief. Doe dat hier. En deel ook onze artikelen, waardoor meer mensen bekend worden met waar het Artsencollectief voor staat.